Chris van der Westhuizen

Ses in die gesin,
Gevoed uit God se hand.
Saam het ons leer lewe,
mekaar verdra... verstaan.

Deur baie moes ons gaan
Om saam as gesin te staan.
Om liefde te kweek
wat niemand ooit kan breek.

My moeder so lief en teer,
Het moederliefde, meer as meer.
My pappa, so pas ontdek,
het in my hart die beste plek.

Nog twee susters het ek wel.
Op mekaar kon ons nog altyd skel.
Maar gekukkig sal die band
van liefde, nooit verbrand.

Vir my boetie is ek lief, gewees,
Maar nou wandel hy in die gees.
Ons het ook maar baie baklei,
maar nog steeds was hy lief vir my.

Nou 'n eeu later voel'd vir my,
Is ek alleen, geskuif op sy.
Hulle almal bly ver van my,
en verlange, die moet ek kry.

As ek dink aan al die tye saam,
Daai jare was aangenaam.
Die herinneringe hier in my,
sal altyd, warm by my bly.

                              Chris M. v/d Westhuizen '93